Geçtiğimiz gün, sevdiğim dostum, yılların esnafı Osman Ekşi ile oturup ülkenin ve yöremizin ekonomik durumu hakkında bir değerlendirme yaptık.

Osman Ekşi, esnaflıkta edindiği deneyimle ve özellikle de hayat koşullarını çok iyi bildiği vatandaşla olan diyaloglarının da katkısı ile bazı önemli tespitlerde bulundu.

Benim de her birinin altına imzamı atacağım bu tespitler, genel olarak bu hafta sonu 1 Kasım Erken Genel Seçimleri programını açıklayan Başbakan ve Adalet ve Kalkınma Partisi Genel Başkanı Ahmet Davutoğlu’nun açıklamaları mihvalinde ortaya çıktı.

Davutoğlu’nun ifadelerinden önce, her birinizin, 7 Haziran Genel Seçimleri öncesinde gerek Cumhuriyet Halk Partisi gerekse de Milliyetçi Hareket Partisi’nin seçim programlarında ortaya koydukları vaadleri hatırlamanızı istiyorum. Her iki partinin genel başkanı tarafından vatandaşın ekonomik açıdan rahatlığının tesis edilmesi açısından ortaya konan vaadler, Adalet ve Kalkınma Partisi tarafından gerçek dışı bulunmuş ve emeklilere yılda iki bayram ikramiyesi verilmesi, asgari ücretin bin 500 liraya yükseltilmesi gibi kararların hayata geçirilmesi için devletin yeterli kaynağı bulamayacağı iddia edilmişti.

Bu hafta sonu dinlediğimiz Başbakan Davutoğlu’nun vaadlerini dinlediğimizde ise, 7 Haziran öncesinden bugüne kadar nelerin değiştiğini ve sadece iki kalem için kaynak bulamayacağı iddia edilen devletin bir anda bu kadar ücret iyileştirmesini nasıl yapabileceğini sorgulama gereği hissetmişsinizdir sizler de…

Diyelim ki Adalet ve Kalkınma Partisi, bugün hedeflediği oy oranına ve milletvekili sayısına ulaştı ve hafta sonu ortaya konan vaadleri bir bir hayata geçirdi. Olacağı bugünden kestirebilmek hiç de zor değil. Herkes aslında çok iyi biliyor ki bu ücret iyileştirmeleri yapılmaya başladığı an birçok kalemde zamlar kapımıza gelecek. Dolayısıyla da hükümetin bu ücret iyileştirmelerinin kaynağını bulabilmek adına vatandaşın karşısına zamlarla gelmemesi için yapılması gereken hamle asgari ücretli vatandaşı vergiden muaf etmesi ve SGK priminde indirime gitmesi şarttır. Bunlar yapılmadığı takdirde zamlar birbirini kovalayacağı gibi büyüğünden küçüğüne birçok fabrika, tesis, atölye; küçük ve orta ölçekli birçok işletme işçi azaltma yoluna gidecektir. İşten çıkarmalar artacak, işsizlik tavan yapacaktır. Kısacası olan yine dar gelirli vatandaşa olacaktır. Üreticilerin, parakendecilerin,esnafın karşılarına çıkacak bu işçi maliyetini bir yerden çıkarmaları gerekecektir. Bunun da en kestirme yolu zamdır. Dar gelirli asgari ücretli de, sözüm ona, alacağı bu artışlı ücretini yine zamlı alışverişlerde tüketecek, cebine koyduğu para üç gün orada kalmadan eriyip gidecektir.  İşte bunun için benim de doğru ve mantıklı bulduğum fikir şudur ki Adalet ve Kalkınma Partisi’nin seçim beyannamesinde ücret artışlarından önce dar gelirliye vergi muafiyeti ve SGK priminde indirim gündeme getirilmeliydi. Başka bir deyişle asgari ücretlinin devlet teşviklerinden yararlanmasının önü açılmalıydı. Asgari ücretliye ücret zammı yapıldığı zaman ne olacak? Bu kadar ücreti karşılayamayacağını anladıktan sonra her işletme bir biri ardına işçi çıkarımlarına gidecek. Bunun örneklerini geçmiş yıllarda çok gördük.

Emeklilerin durumu da çok kötü olacaktır; bugünden söylüyorum. Onların da bu zamlardan dolayı ekonomik açıdan hayatları felç olacaktır. Emekliler de diğer dar gelirli çalışanlar kadar bu zam furyasından olumsuz yönde etkilenecektir. Devlet, gelecek zamlardan dolayı emeklinin maaşını koruyabilecek midir? Bu zamları kendisi ödeme kaygısı gösterebilecek midir?

Bir başka gerçek de şu ki, günümüzde devlet birçok kurum ve kuruluşa olan borçlarını bile ödeyemeyecek durumdadır. Özellikle ihalelere girip de devlet işlerini alan çok sayıda firma aylardır alacaklarını tahsil edememektedirler. Özellikle büyük hastaneler ve üniversite hastaneleri ödeme yapamıyor. Bu durumdan en olumsuz etkilenen kesim de maalesef tüccarlarımız. Buna rağmen tüccarı ve firmaları rahatlatacak, onların geleceğe güvenle bakabilmelerini sağlayabilecek tek bir açıklama duydunuz mu Adalet ve Kalkınma Partisi kurmaylarından? Ben şahsen duymadım.

Üzerinde durmak istediğim bir başka husus da şu:

Tam üç dönemdir iktidarda olan Adalet ve Kalkınma Partisi’nin bütün bu ücret artışlarını seçim beyannamesine koymak yeni mi gelmiştir aklına? Yıllarca iktidardaydılar; bugün dile getirilen vaadleri bugüne kadar neden gerçekleştiremediler. Bu vaadlerin vatandaşım karşısına getirilmesi için 7 Haziran Genel Seçimleri’nde yenilgi almak mı gerekiyordu? Tek başına iktidar olunan dönemlerde bu ücret artışları için kaynak bulmak zor olur, diyenler, baktılar tek başlarına iktidar olamayınca vatandaşa bol kepçeden sözler vermeye başladılar.

Bu ne perhiz, bu ne lahana turşusudur? Bu hususu Tük Milleti’nin çok iyi değerlendirmesi, yorumlaması ve her şeyden önce sorgulaması lazımdır. Görüldüğü gibi Adalet ve Kalkınma Partisi’nin bir dediği diğerini tutmamaktadır. Dün söylediğini hatırlamayan siyasal bir otorite bulunuyor karşımızda.

Adalet ve Kalkınma Partisi’nin başarısızlığın en koyusunu yaşadığı bir başka husus da herkesin bildiği gibi ülkemizin dış politikasıdır. Dışarıda ilişkide olduğumuz hiçbir devlet Türkiye’ye verdiği sözleri tutmamış. Önüne gelen bizi kandırmış. Buna rağmen daha da kötüsü etrafımızda iyi ilişkiler içinde olabileceğimiz tek bir sınır komşumuz kalmamış.

Terör konusu başlı başına bir fiyasko. Bölücü terör örgütünün, güya çözüm süreci adı verilen girişimlerin müzakere edildiği günlerde her konuda güçlenmesine seyirci kalındı. Bugün de görüldüğü gibi bu güçlenmiş yapısıyla bölücü terör örgütü saldırılarına daha da şiddetli biçimde devam ettiriyor. Bütün bunlar da karşımızdayken Adalet ve Kalkınma Partisi, oy devşirme taktiğini de kullanmaya çalışarak milletin beynini yıkamaya ve oy avcılığı yapmaya çalışıyor.

Böylesine kritik bir eşikte karşımızda duran Adalet ve Kalkınma Partisi gerçeği işte bu. Bu gerçeği yorumlaması gereken seçmenin 1 Kasım’da oylara yansıyacak değerlendirmesini hep birlikte göreceğiz.